Van Guadeloupe terug naar Barbados

Jaaaa, ik ben weer terug naar Barbados gegaan! Waarom? Omdat daar vanaf de hoofdstad Bridgetown het cruiseschip de Braemar vertrekt en ik ga mee! Vandaag ga ik inchecken en in de komende dagen zal ik nog een aantal andere Caribische eilanden bezoeken. Uiteindelijk zal het schip me terugbrengen naar Europa. Ik heb heel veel zin in deze cruise en ik zal jullie er alles over vertellen, maar eerst nog even een terugblik op de afgelopen tijd in Guadeloupe en Barbados:

Guadeloupe
Dit eiland is bijna twee keer zo groot als Dominica en het bestaat uit twee delen in de vorm van een vlinder en de twee delen zijn aan elkaar geschakeld door de hoofdstad Point-a-Pitre. Het westelijk deel is ruig en heeft een hoge berg (vulkaan), het oostelijk deel is vlakker (daar zit ik dus!) en heeft lange zandstranden. Na bij aankomst kennis gemaakt te hebben met het openbaar vervoer en de grootte van het eiland, vroeg ik me af hoe ik dit eiland zou gaan verkennen…
Meteen de volgende dag ging ik met Anthony (local) en Thay (Zwitserse) op pad. Beide had ik ontmoet in Dominica. We gingen naar zipline-park Le Tapeur, maar voor het zover was moest ik eerst nog ‘even’ in Basse-Terre komen, de hoofdstad op het westelijk eilanddeel. Dat kostte me een deel van mijn nachtrust (heel vroeg opgestaan) en ruim 3 uur met de bus… Eenmaal daar pikten ze me op en hebben we een ontzettend leuke dag gehad. Er waren in het park een heleboel ziplines, zelfs een paar rond de 100m en waarvan het einde niet eens te zien was door de vele bomen. Echt heel gaaf. Ook hebben we onze spieren wat uitgedaagd op een klauterparcours hoog boven de grond; superleuk (en -zwaar…) en uiteindelijk sloten we de gezellige dag af in een natuurlijke hotpool; heel erg fijn voor de spiertjes!
Aan het einde van de dag hebben ze me naar een busstation gebracht waar gelukkig nog een bus rechtstreeks naar mijn verblijf ging. De busregelingen zijn niet helemaal betrouwbaar hier – wat over het algemeen geldt voor de Caribbean… en ik had gehoord dat er op zondag en tijdens carnaval (wat het die week was) geen of weinig bussen zouden rijden… dus besloot ik een autootje te huren in mijn uppie. Op een eiland waar ze wél aan de ‘normale’ kant van de weg rijden, maar verder géén regels hebben… Spannend…
Voor het zover was nam ik eerst de tijd om gebruik te maken van het goede internet om allerlei openstaande dingetjes weg te werken, heb ik de omgeving (hardlopend) verkend en boodschapjes gedaan, ook heb ik in alle rust van de tuin genoten (in de zon), ik ben liftend naar St Anne gegaan en ben daar het gezellige Groningse stel Elise & Kasper toevallig tegen het lijf gelopen en ik ben nog met Corinne (bij wie ik een kamer huur) op stap geweest naar Pointe des Chateaux (verste oostelijke punt) waar we een mini hike naar de top hebben gemaakt en naar Bouillante (verste westelijke punt) waar we hebben gesnorkeld.
Op de terugweg van Bouillante zette Corinne me af bij het vliegveld, waar ik de auto had gehuurd. Wel zo makkelijk, want die kon ik dan weer inleveren zodra mijn vlucht naar Barbados zou vertrekken. Hoefde ik daarvoor niet afhankelijk te zijn van OV (of Corinne). Heel fijn. Het voelde geweldig om met eigen vervoer (Renault Twingo) over het eiland te crossen. Al snel nam ik de bochtige weggetjes met een gemak alsof ik nooit anders had gedaan, onder begeleiding van Bel Radio, waarop voornamelijk zouk muziek werd gedraaid. Wát een genot!
Met de auto heb ik van beide eilanddelen het noorden bekeken en verschillende stranden bezocht, geshopt&geslaagd (voor de cruise) in Le Moule, setlocaties bekeken van de serie ‘Death in Paradise’ in en bij het schattige dorpje Deshaies, de zon zien opkomen vanaf Pointe des Chateaux en daar een flink stuk gewandeld in de vroege ochtend, waar ik een prachtige schelp heb gevonden en als afsluiter heb ik op een idyllisch strandje bij St. Francois ontspannen vóór mijn vlucht naar Barbados aan het einde van de middag vertrok.

Barbados
Ze spreken hier Engels! Wat was het ontzettend fijn om me weer verstaanbaar te kunnen maken en gesprekken te kunnen voeren met de mensen om me heen. Dat Frans is écht niet mijn ding, zeg... De opluchting die ik voelde toen ik het in vliegtuig in het Engels werd aangesproken door de stewardess zei alles…
Rond 20:30 kwam ik in Barbados aan en toen was het al donker. Normaal ga ik liever niet in mijn eentje over straat na zonsondergang op de eilanden hier (ik neem graag het zekere voor het onzekere), maar dit eiland was mij bekend; ik wist precies waar ik moest zijn en hoe ik er moest komen. Het was raar om weer op Barbados te zijn zonder Ferry… Het gemis kwam eventjes hard binnen… In Silversands (waar ik met Ferry deze trip ben begonnen 2,5 maand geleden) had ik een kamer gehuurd in een gezellig huis waar nog 3 kamers én 2 katten waren. Het voelde als een thuis en dat was enorm fijn. De andere gasten waren heel relaxed en de hostess Elease voelde als een vriendin. Silver Sands is vrij vlak én rustig qua verkeer, dus kon ik er lekker hardlopen. Het ligt vlakbij Freights bay waar veel gesurfd wordt (tussen de schildpadden). Ik heb er één lesje gevolgd en ben daarna nog even gaan snorkelen met een schildpad :D Ya man! (Zoals ze dat hier zeggen in Bajan English).
Ferry en ik hadden het eiland al samen verkend en daardoor besloot ik om lekker ‘thuis’ te blijven en voornamelijlk te ontspannen. Ik merkte dat ik nogal overweldigd was door de afgelopen maanden… van alle indrukken, het steeds weer verplaatsen, alle verhalen van de vele mensen die ik heb ontmoet, het alert zijn, de vele onrustige (warme) nachten, veel in mijn uppie ondernemen en het niet hebben van een eigen plekje voor zo’n lange tijd. Ik wist niet echt wat heimwee was, maar volgens mij had ik daar de afgelopen weken wel een beetje last van… Ondanks het geweldige weer, de prachtige stranden, de turquoise zee, het Caribische eilandleven…
Dus bleef ik lekker ‘thuis’, deed ik boodschapjes, kookte voor mezelf, kletste met mijn fijne huisgenoten, keek Netflix in de gezellige woonkamer vanaf een heerlijke hangbank en ontspande! Samen met Laura (Italiaans huisgenootje) ben ik een dagje gaan shoppen om de laatste spulletjes voor de cruise te kopen. Dat was hartstikke leuk én ik heb alles kunnen vinden wat ik zocht. Ook heb ik mezelf getrakteerd op een middagje beauty; mijn haar kon wel even wat liefde gebruiken na de vele zon en het zoute water.
Onnodig te zeggen dat ik me na deze dagen heerlijk opgeladen en uitgerust voelde en helemaal klaar was voor de cruise! Het laatste avontuur van deze trip!! Bijna weer thuis…

Nog maar een paar weekjes en dan zitten de drie maanden sabbatical erop… Aan het einde van de cruise volgt mijn laatste blog. Maar nu eerst: Enjoying the cruise life to the max! :D

Ahoy!
Wieteke