Van Brazil naar Europa; wát een overgang....

In het ontzettend leuke plaatsje Arrial d’Ajuda heb ik mij nog acht hele dagen prima vermaakt! Bij twee docenten heb ik dansles gevolgd. Eén daarvan viel heel erg tegen, maar dat realiseerde ik me te laat... De andere was geweldig, maar superduur! Wel heb ik daar veel geleerd in korte tijd! De sfeer in het dorpje was geweldig! Ik heb nog veel gewinkeld (met Geke had ik rugtassen geruild, aangezien haar rugtas een veel beter draagcomfort had dan de mijne....tevens was ie groter, wat erin heeft geresulteerd dat ik nog vele souvenirs heb gekocht...! De verleiding was té groot!! Hahaha) en genoten van de heerlijke temperatuur (al was het regelmatig bewolkt en regende het...). Door alle berichten uit Nederland besefte ik mij heel erg goed dat ik daar écht nog even van moest genieten, want in Europa is dit heerlijke weer (zéker nu) niet zo vanzelfsprekend! Dus dat genieten heb ik dan uiteraard met volle overgave gedaan! De omgeving was ook prachtig; stranden met steile, hoge, rode rotswanden, waarvan af je een prachtig uitzicht over de helblauwe Oceaan had. Ja, het was een paradijselijke laatste week in een sprookjesachtig dorpje. Ont-zet-tend genoten!! Helaas waren de laatste dagen heel erg bewolkt...net alsof ik werd voorbereid op wat me in Europa te wachten stond...

En toen was het tijd om afscheid te nemen van dit continent...... terug naar Europa......

Na de heerlijke vakantiedagen in Arrial d’Ajuda maakte ik de langste reis die ik tot nu toe heb gemaakt om van A naar B te komen; het begon met het verlaten van mijn hostel op een vroege zondagochtend, waarna ik op zoek ging naar een motortaxi. Ik liet me afzetten bij het pondje van Arrail d’Ajuda naar Porto Seguro, om een kwartiertje later weer met een andere motortaxi (door de regen) naar het vliegveld van Porto Seguro te gaan. Uiteraard was ik er te vroeg, dus heb ik daar een tijdje gewacht tot mijn vliegtuig vertrok naar Salvador (uurtje vliegen). Daar heb ik me 7 uren prima vermaakt op het vliegveld (ik had geen zin om de stad in te gaan) en ben vervolgens in het vliegtuig gestapt dat mij naar Frankfurt zou brengen (reistijd; 10 uur). Nadat ik mijn bagage weer had (altijd weer even een spannend momentje) ben ik in Frankfurt op zoek gegaan naar een trein die mij naar St. Gallen kon brengen. Na verschillende behoorlijke vertragingen (!!) en drie keer overstappen kwam ik maandag aan het einde van de dag aan in St. Gallen (Zwitserland), waar gelukkig de zon scheen! Moe, kapot, met een vette jetlag, maar superblij, want ik had het gehaald en wist bij wie ik terecht zou komen!! Totale reistijd van deur tot deur: 31 uur.....!!

In St. Gallen werd ik opgehaald door Sejla, alias ‘Pinky’! Deze lieve, Zwitsere meid heb ik in de Dominicaanse Republiek leren kennen en aangezien we ontzettend veel lol samen hadden, had ze mij gevraagd bij haar langs te komen in Zwitserland op de terugweg naar Nederland. Dat wilde ik uiteraard doen!!
We gingen naar haar gezellige appartementje met ongelooflijk mooi uitzicht! Hier hebben we twee nachten geslapen. Daarna verhuisden we (met hulp van velen!) naar het appartement van haar ouders. Sejla gaat namelijk ook reizen en heeft daarom haar appartement opgezegd. Bij haar ouders kwam ik in een groot gezin terecht (met vier kinderen). Ze hadden een bad (heeeeeeeeeerlijk!) en ik werd enorm verwend. Das goed bijkomen van een jetlag en reismoeheid!
Sejla had geregeld dat ik een middagje ging paardrijden in de bossen hier (Zwitserland is zó mooi!!), we zijn samen een avondje naar een Zouk-congress (!!!!!) in Zürich geweest en hebben heerlijk gedanst (eindelijk weer in ‘eigen’ omgeving; zó fijn!!), ook in St. Gallen hebben we een salsa avondje gehad, we hebben gewandeld mét haar lieve hondje Paco bij de prachtige Bodensee, samen met haar zusje (16) hebben we een ontzettend leuke meidenavond gehad met make up, haren verven ed en we hebben een middagje gewinkeld.

Al met al was ik ont-zet-tend blij om weer terug in Europa te zijn. Ik ben toch wel een echte Europese dame! En wat het dansen betreft; daarvoor had ik de oceaan niet over hoeven steken!! In Europa is de sfeer beter, de muziek geweldig, er is afwisseling in muziek/dans (dus niet alléén maar salsa op één avond oid), de mannen komen in principe voor het dansen (en zijn niet op zoek naar een vrouw en/of een ticket naar Europa) en elke week is er wel een goed feest (of meerdere!)..... So good to be back!

Opvallend (voor mij!); het was weer mogelijk om water uit de kraan te drinken, het is hier vreselijk laat donker (in Brazil was het rond 18:00 donker!) waardoor ik helemaal in de war was qua eten en slapen enzo, de mensen in Zwitserland zijn klein (ik ben hier héél groot, hahaha!), geen muggen meer die me volledig lekprikten, de kou (maar eigenlijk vond ik dat wel heel erg lekker; heerlijk die frisse lucht), niet meer de hele dag zweten, heerlijk slapen in een koele kamer onder een knusse deken en genieten van hete douches. Heerlijk....

Vanavond vlieg ik naar Barcelona en word ik heel luxe door Sejla naar het vliegveld in Zürich gebracht. Ik ben niet van plan om in Barcelona de bloemetjes buiten te zetten; ik ga er iets héél anders doen.... Lekker dichtbij het vliegveld heb ik een hostel geregeld en morgen ga ik op mijn gemakje uitzoeken hoe ik in Santa Maria de Palautordera kan komen. Ik ga daar namelijk tien dagen in een klooster oid doorbrengen. Ik lever mijn mobiel, laptop en Ereader in en geef me over aan de meditatie....in stilte..... dus zonder praten.....! Voor diegenen die er meer over willen lezen; google ‘Vipasanna’ of kijk op dhamma.org.
In mijn volgende update zal te lezen zijn hoe ik deze dagen in stilte heb ervaren... Ik ben ontzettend benieuwd!

Dikke knuf vanuit prachtig Zwitserland!!