Werken op een schip!
Blijf op de hoogte en volg Wieteke
18 September 2012 | Duitsland, Husum
Uit de reacties van velen krijg ik het idee dat iedereen denkt dat ik op vakantie ben. Maar…dat ben ik NIET. Ik ben aan het werk. Op een zeilschip. Ik kom op deze manier op vele verschillende plaatsen in vele landen –wat ontzettend leuk én vaak ook verwarrend is ;)-, maar….ik ben dan óók aan het werk (met name fysiek, dus altijd spierpijn).... en heb weinig vrije tijd, vaak ook weinig tijd om de haven of het land te bezoeken waar we aanleggen.
Om in de havens te komen die in ons vaarschema staan, moeten er vaak een aantal dagen achter elkaar gevaren worden en aangezien het schip niet vanzelf vaart moeten wij daarvoor wachtlopen. Dit houdt in dat wij overdag van 8-14 of van 14-20 uur op wacht zijn (dus wachten van 6 uur) en ’s nachts zijn de wachten in 4 uren verdeeld (20-00/00-04/04-08). Elke wacht dat je niet aan het werk bent, slaap je zoveel mogelijk. Het is behoorlijk uitputtend om rond te lopen op een schip dat heel erg scheef ligt en/of veel beweegt, dus die slaap en rust heb je ook wel nodig. Helaas krijg je die niet altijd als je zeeziek bent (zoals ik regelmatig!) of als je in je bed continue heen en weer rolt (spannen je spieren steeds onbewust aan en dat kost veel energie en zorgt voor een paar dagen spierpijn!). Pas na een aantal dagen kom je in het ritme en gaat het beter. Je hebt dan minder slaap nodig en alles gaat wat makkelijker. Gemiddeld duren de tochtjes op de Thalassa 2-3 dagen, waardoor je amper in het ritme komt en daarna heb je ook weer tijd nodig om weer in het normale dag en nacht ritme te komen. Dat is tenminste mijn ervaring.
Als we dan in een haven liggen, is er altijd wel weer iets te repareren, te verven/lakken, schoon te maken e.d. Dus ook dan gaat het werk gewoon door. Ik wist dit van tevoren en heb er ook absoluut geen probleem mee, maar het leek mij voor jullie interessant om te weten hoe het reilt en zeilt(!!) aan boord, aangezien bij velen van jullie dit beroep niet bekend is én velen van jullie denken dat ik alleen maar plezierreisjes maak ;)
Daarnaast zit je met een aantal mensen aan boord (de crew). 24/7. Je eet met ze, deelt de douche en het toilet met ze, zit ’s avonds met ze aan de bar en het zijn de eersten die je ’s morgens ziet. Wel zo prettig als je het dan goed met ze kan vinden. In één van mijn eerste blogs hebben jullie kunnen lezen dat ik de sfeer aan boord niet zo prettig vond en dat is in zekere zin nog steeds zo. Voor mij heeft dit als effect dat ik alle tijd heb om goed na te denken over wat ik precies wil doen en hoe ik dat wil gaan bereiken. Dus mijn plannen worden steeds duidelijker! Geen negatief effect dus, maar het had van mij wel wat gezelliger gemogen. Die gele tas waar velen van jullie een lief berichtje op hebben geschreven, houdt me met beide benen op de grond en doet me beseffen hoe goed ik het heb (en dat maakt het makkelijker deze sfeer vol te houden)! Dus bedankt allen!!
Nu heb ik waarschijnlijk al een duidelijk beeld geschetst, maar ik heb het nog niet eens over de gasten gehad. De gasten zijn soms maar voor een paar uur aan boord (dagtocht) en soms wat langer (weekend tot 10 dagen). Met de gasten die maar even aan boord zijn, maak je meestal een oppervlakkig praatje, áls het daar al van komt en ’s avonds heb je het schip weer heerlijk voor jezelf. Met de gasten die wat langer aan boord zijn bouw je meer een band op en kun je hele leuke, onverwachte gesprekken hebben. Maar ze zijn er altijd….en overal, maken herrie, rommel, breken dingen en zijn gewoonweg ontzettend aanwezig. En dan die vragen die ze stellen… -zucht-. Stel je voor dat je thuis bent en dat je continue mensen over de vloer hebt die je amper kent en die het hele huis van je overnemen… Dat is op den duur best vermoeiend. Ook dit is een kant van het varen die mij al bekend was en die ik gewoonweg accepteer. Als ik geen zin meer heb in die halve onbekenden ga ik lekker in mijn hutje liggen en kijk ik een filmpje, lees ik een boek of luister ik lekkere Cuba-muziek!
Mijn hutje deel ik trouwens met twee wasmachines en twee drogers! Soms wel lastig als je voor 30 bedjes het beddengoed weg moet werken en het in je hutje meer dan 40 graden is! Maar ook daar zijn uiteraard weer oplossingen voor te verzinnen.
Al met al vermaak ik me prima (zie ook mijn updates op facebook), maar ik kijk wel uit naar het moment dat ik van boord zal gaan; 14 oktober. Dan breekt de tijd aan voor het volgende avontuur; met de Atlantis door de Straat van Gibraltar en de Golf van Biskaje…
Er is trouwens wel één ding wat ik vreselijk mis; DANSEN…. Ik kan niet wachten tot ik weer een heerlijke salsa, merengue, bachata, zouk oid in de armen van ? kan dansen!
Maar…..vóór ik van boord ga staat er nog wat leuks in de planning; mijn ouders gaan een stukje meevaren van Willemshaven naar Rotterdam, mits het weer niet te heftig wordt…. Ik hoop dat het doorgaat, zodat we lekker even alle tijd hebben om bij te kletsen! Fijn!
Het is al met al (weer) een véél langer verhaal geworden dan gepland!
Ik hoop dat jullie al een beetje kunnen wennen aan de herfst die begint in te zetten….(ik niet in ieder geval) en wens jullie allemaal leuke dingen toe!
Dikke knuf vanuit Husum, Duitsland.
Om in de havens te komen die in ons vaarschema staan, moeten er vaak een aantal dagen achter elkaar gevaren worden en aangezien het schip niet vanzelf vaart moeten wij daarvoor wachtlopen. Dit houdt in dat wij overdag van 8-14 of van 14-20 uur op wacht zijn (dus wachten van 6 uur) en ’s nachts zijn de wachten in 4 uren verdeeld (20-00/00-04/04-08). Elke wacht dat je niet aan het werk bent, slaap je zoveel mogelijk. Het is behoorlijk uitputtend om rond te lopen op een schip dat heel erg scheef ligt en/of veel beweegt, dus die slaap en rust heb je ook wel nodig. Helaas krijg je die niet altijd als je zeeziek bent (zoals ik regelmatig!) of als je in je bed continue heen en weer rolt (spannen je spieren steeds onbewust aan en dat kost veel energie en zorgt voor een paar dagen spierpijn!). Pas na een aantal dagen kom je in het ritme en gaat het beter. Je hebt dan minder slaap nodig en alles gaat wat makkelijker. Gemiddeld duren de tochtjes op de Thalassa 2-3 dagen, waardoor je amper in het ritme komt en daarna heb je ook weer tijd nodig om weer in het normale dag en nacht ritme te komen. Dat is tenminste mijn ervaring.
Als we dan in een haven liggen, is er altijd wel weer iets te repareren, te verven/lakken, schoon te maken e.d. Dus ook dan gaat het werk gewoon door. Ik wist dit van tevoren en heb er ook absoluut geen probleem mee, maar het leek mij voor jullie interessant om te weten hoe het reilt en zeilt(!!) aan boord, aangezien bij velen van jullie dit beroep niet bekend is én velen van jullie denken dat ik alleen maar plezierreisjes maak ;)
Daarnaast zit je met een aantal mensen aan boord (de crew). 24/7. Je eet met ze, deelt de douche en het toilet met ze, zit ’s avonds met ze aan de bar en het zijn de eersten die je ’s morgens ziet. Wel zo prettig als je het dan goed met ze kan vinden. In één van mijn eerste blogs hebben jullie kunnen lezen dat ik de sfeer aan boord niet zo prettig vond en dat is in zekere zin nog steeds zo. Voor mij heeft dit als effect dat ik alle tijd heb om goed na te denken over wat ik precies wil doen en hoe ik dat wil gaan bereiken. Dus mijn plannen worden steeds duidelijker! Geen negatief effect dus, maar het had van mij wel wat gezelliger gemogen. Die gele tas waar velen van jullie een lief berichtje op hebben geschreven, houdt me met beide benen op de grond en doet me beseffen hoe goed ik het heb (en dat maakt het makkelijker deze sfeer vol te houden)! Dus bedankt allen!!
Nu heb ik waarschijnlijk al een duidelijk beeld geschetst, maar ik heb het nog niet eens over de gasten gehad. De gasten zijn soms maar voor een paar uur aan boord (dagtocht) en soms wat langer (weekend tot 10 dagen). Met de gasten die maar even aan boord zijn, maak je meestal een oppervlakkig praatje, áls het daar al van komt en ’s avonds heb je het schip weer heerlijk voor jezelf. Met de gasten die wat langer aan boord zijn bouw je meer een band op en kun je hele leuke, onverwachte gesprekken hebben. Maar ze zijn er altijd….en overal, maken herrie, rommel, breken dingen en zijn gewoonweg ontzettend aanwezig. En dan die vragen die ze stellen… -zucht-. Stel je voor dat je thuis bent en dat je continue mensen over de vloer hebt die je amper kent en die het hele huis van je overnemen… Dat is op den duur best vermoeiend. Ook dit is een kant van het varen die mij al bekend was en die ik gewoonweg accepteer. Als ik geen zin meer heb in die halve onbekenden ga ik lekker in mijn hutje liggen en kijk ik een filmpje, lees ik een boek of luister ik lekkere Cuba-muziek!
Mijn hutje deel ik trouwens met twee wasmachines en twee drogers! Soms wel lastig als je voor 30 bedjes het beddengoed weg moet werken en het in je hutje meer dan 40 graden is! Maar ook daar zijn uiteraard weer oplossingen voor te verzinnen.
Al met al vermaak ik me prima (zie ook mijn updates op facebook), maar ik kijk wel uit naar het moment dat ik van boord zal gaan; 14 oktober. Dan breekt de tijd aan voor het volgende avontuur; met de Atlantis door de Straat van Gibraltar en de Golf van Biskaje…
Er is trouwens wel één ding wat ik vreselijk mis; DANSEN…. Ik kan niet wachten tot ik weer een heerlijke salsa, merengue, bachata, zouk oid in de armen van ? kan dansen!
Maar…..vóór ik van boord ga staat er nog wat leuks in de planning; mijn ouders gaan een stukje meevaren van Willemshaven naar Rotterdam, mits het weer niet te heftig wordt…. Ik hoop dat het doorgaat, zodat we lekker even alle tijd hebben om bij te kletsen! Fijn!
Het is al met al (weer) een véél langer verhaal geworden dan gepland!
Ik hoop dat jullie al een beetje kunnen wennen aan de herfst die begint in te zetten….(ik niet in ieder geval) en wens jullie allemaal leuke dingen toe!
Dikke knuf vanuit Husum, Duitsland.
-
19 September 2012 - 00:48
Annet Van Zeijst:
Hoi Wieteke !
Ik wil je even laten weten dat ik je volg, ik lees graag je verslagen.
Het is niet allemaal rozengeur maar het lijkt me fantastisch om mee te maken !
Ik vind je stoer ,dapper en realistisch, je probeert er het beste van te maken
En ik hoop dat je nog heel veel blijft genieten op het ruime sop ...
Veel liefs
Annet ( van Venwoude) -
19 September 2012 - 09:28
Kees Smeets :
Hey Wieteke,
Het mag wel duidelijk zijn dat je moet zwoegen.....
Aan de andere kant zijn er maar weinig mensen die deze stap willen/durven maken.
Geniet ervan ondanks dat je af en toe af moet zien.
En om het dansen niet af te leren, gewoon schuifelen tussen de wasmachines en de drogers!!
Groetjes,
Kees Smeets (van Heck)
p.s. de rubbers zijn nog niet binnen.... :) -
19 September 2012 - 09:41
Marijke Admiraal (A'dam):
Hoi Wieteke,
dank voor je reisverslag, zo leuk te lezen.
Nee die wisseldiensten lijkt me geen pretje!
Denk dan maar even aan al die autootjes 's ochtends
om zeven uur op de ring A'dam! Daar moet ik erg aan
wennen!
Hoop dat de sfeer beter wordt, misschien moeten jullie
gaan dansen? Of zeemansliederen zingen?
Toi toi, hou je taai, lieve groet, Marijke -
19 September 2012 - 09:43
Dion:
Hoi Wieteke,
ik dacht dat je onder wuivende palmen aan witte stranden een beetje de zeilen lag te strijken :)
Willemshaven.... bestaat dat nog? Waarom schrijf je niet een briefje naar de lieden van de Picton Castle op Nova Scotia, kan een stuk interessanter voor je zijn. niet dat ik me er mee wil bemoeien ofzo...
Liefs,
dion -
19 September 2012 - 11:28
Nadine Pulles:
Ben het helemaal met je eens!! Aan de ene kant is het zeilen superleuk (wel heel erg afhankelijk van je collega's inderdaad); je komt op nieuwe plaatsen, voelt je vogelvrij, en hebt geen last van de drukte op het land, en aan de andere kant sloopt het je enorm, mis je je vrienden, en heb je een klein bed en nul privacy.
Heel veel plezier en succes aan boord! X -
19 September 2012 - 18:10
Rosa:
Hey Wieteke,
Jeetje,dat was een lang,maar heel duidelijk verhaal,van je....Heel interessant, hoe het allemaal reilt en zeilt bij bij jou /jullie!! Het is inderdaad niet aldoor luilekkerland en dus ook hard werken,op z'n tijd.
Ik hoop inderdaad,dat je ouders een tochtje kunnen meevaren,heel gezelllig en vast genoeg te bepraten met elkaar!!
Hou je haaks meis en geniet er evengoed lekker van!!
Liefs, Rosa. -
19 September 2012 - 19:00
Pap:
Mooie en lange verhalen tover je uit de hoge hoed.Ik denk wel te weten hoe het er aan boord aan toe gaat.
Maar ik ben heel blij te lezen, dat je er op jouw manier van weet te genieten. Reken er maar op dat we naar W. komen, want de vooruitzichten moeten wel heel slecht zijn willen we niet komen. En voor chocomel en spare ribs in het vooruitzicht kom ik graag, maar in eerste instantie staat het weerzien met jou bovenaan. -
19 September 2012 - 19:52
Lisanne:
Hey lieverd!
Je bent een bikkel en ik ben supertrots op je dat je deze stap hebt genomen. Dat dansen komt wel goed, kan me voorstellen dat je het mist, ik heb na ons 2e afscheid bij de stee nog maar een paar dansjes gedaan. Vorige week zijn de lessen(eindelijk!) weer begonnen, heerlijk sowieso 2x pwk kunnen dansen. Maarruh das niet om je de gek aan te steken want waar ik dans ben jij bij me en zwier je even met me mee over de vloer ipv de zee!
Denk aan je
Dikke knufz! -
21 September 2012 - 11:31
Hendrik:
Hoi Wieteke,noem je dat werken haha.Ik denk je bent lekker op een bootje,lekker varen,genieten van de zonsondergang.Ik weet van mijn nichtje hoe hard het werken is en heb respect voor je.Maar dat je naast een wasmachine slaapt snap ik niet,is er niet iets beters te krijgen.Een leuke jongen bijv haha.
Ik heb je site ook gegeven aan een meisje waar je hier mee danste bij Switch.Die vroeg donderdag na het dansen of ik nog contact had met jouw en of ze jou site mocht hebben.Ze was toch wel benieuwd naar wat jij nu doet.
nou tot zo ver eerst maar.knuf hendrik
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
